ทัณฑ์แค้นซ่อนรัก
"ฉันไม่ได้ท้อง!" "ก็ดี เพราะเธอก็น่าจะรู้ว่าถ้าเธอท้องฉันก็คงไม่รับมันเป็นลูกหรอก มากสุดก็คงให้ไปเอามันออก หรือไม่ก็ให้มันเกิดมาประจานพ่อเธอว่าเขามีลูกสาวใจง่ายท้องไม่มีพ่อ" คำพูดเยาะเย้ยที่ออกมาจาก
ผู้เข้าชมรวม
660,121
ผู้เข้าชมเดือนนี้
158
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เขาเคยถูกทิ้งเหมือนหมาตัวหนึ่งอย่างน่าสมเพช จนวันนี้ที่เขาก้าวขึ้นมามีทุกสิ่ง เขาก็ไม่มีวันลืมว่าเพราะอะไรแม่ถึงต้องทิ้งเขาไป แล้วพระเจ้าก็ส่งผู้หญิงคนนี้มาให้เขาได้เหยียบย่ำ ผู้หญิงที่เป็นดวงใจของผู้ชายสารเลวคนนั้น
ปล. เรื่องนี้ออกแนวดราม่าแบบดาร์กๆ เพราะงั้นอย่าถามหาความเป็นสุภาพบุรุษ หรือความเป็นลูกผู้ชายจากพระเอกเรื่องนี้ พระเอกเรื่องนี้ร้ายมากถึงขั้นเลว ใครรับพระเอกเลวๆ ไม่ได้ อันนี้ต้องทำใจหน่อยน้า เลวกว่าคุณไม้เยอะเลยทีเดียว
ในรูปแบบ E-BOOK สามารถโหลดได้เลยนะคะ
|
ผู้ดำเนินเรื่อง
อลองโซ่ โดแลน
ประธานธนาคาร BBV กว่าที่คนอย่างเขาจะก้าวขึ้นมาระดับนี้ได้ เขาก็แค่ไอ้เด็กกำพร้าที่แม่ไม่ต้องการ ท่านเลยทิ้งเขาอย่างไม่ใยดี สาเหตุก็เพราะผู้ชายคนนั้น ผู้ชายที่เคยได้ชื่อว่าเป็นอดีตสามีของแม่เขา 'เมืองแมน อัครเทพ'
พญ. มิรินทร์ อัครเทพ
บุตรสาวคนโตของเมืองแมนและฟ้าลดา เคยผิดหวังกับความรักมาแล้วครั้งหนึ่ง เลยคิดว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับความรักอีกเป็นครั้งที่สอง แต่ด้วยอ่อนโยน อบอุ่นและแสนดีที่เขามอบให้เธอ ทำให้เธอเปิดใจตัวเองอีกครั้ง แต่สุดท้ายเธอก็ได้รู้ว่า เธอมันก็แค่เครื่องมือแก้แค้นที่เขาใช้เธอเพื่อทำให้บิดาของเธอเจ็บปวดก็เท่านั้น
รณภพ ลิ่มสกุลวงษ์
เพื่อนสนิทของมิลาน ชอบมิรินทร์พี่สาวฝาแฝดของเพื่อนรักมาตั้งแต่ปี 1 ตั้งหน้าตั้งตาจีบ หญิงสาวอย่างไม่ลดละ แต่มิรินทร์ก็ยังไม่ยอมใจอ่อนกับเขาสักที
มาเชรี เบเนต
ลูกสาวประธานบริษัทอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ เป็นคู่หมั้นกับอลองโซ่
มิลาน อัครเทพ
น้องชายฝาแฝดของมิรินทร์
"อะไร เธอท้องหรอ?"
เสียงทุ้มจากทางด้านหลังทำให้หญิงสาวที่กำลังโก่งคออาเจียนอย่างเอาเป็นเอาตายต้องหันมามองอย่างตกใจ ก่อนจะตวาดกลับทันที
"ฉันไม่ได้ท้อง!"
"ก็ดี เพราะเธอก็น่าจะรู้ว่าถ้าเธอท้องฉันก็คงไม่รับมันเป็นลูกหรอก มากสุดก็คงให้ไปเอามันออก หรือไม่ก็ให้มันเกิดมาประจานพ่อเธอว่าเขามีลูกสาวใจง่ายท้องไม่มีพ่อ" คำพูดเยาะเย้ยที่ออกมาจากปากของคนตรงหน้าทำให้หญิงสาวแทบจะอาเจียนออกมาอีกครั้ง
"นายมันสารเลว"
"ฉันเลวน้อยกว่าพ่อของเธอเยอะมิรินทร์ ความเลวของฉันยังไม่ได้ครึ่งกับที่พ่อเธอทำไว้กับฉันด้วยซ้ำ เจ็บให้มากๆ ล่ะ ยิ่งเธอเจ็บปวดมากเท่าไรฉันยิ่งมีความสุขมากเท่านั้น" ว่าเสร็จเขาก็เดินผละออกไปอย่างไม่ใยดี
มิรินทร์ทรุดลงนั่งบนพื้นห้องน้ำอย่างหมดแรง มือบางยกขึ้นมากุมที่ท้องแบนราบนั้นไว้ เพราะเธอรู้ดีว่าในนั้นมีเลือดเนื้อเชื้อไขของผู้ชายสารเลวคนนั้นอยู่
"ฮือๆๆ ป่าปี้...ช่วยมีนด้วย"
ผลงานอื่นๆ ของ ลายทราย/นับทราย ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ลายทราย/นับทราย
ความคิดเห็น